Hoe het ooit begon ...

Ik kreeg een stokje van mijn slaafje, zij wou graag weten waar ik de naaimicrobe haalde, maar eigenlijk is dat helemaal geen boeiend verhaal. Ik heb geen Bom van tig jaar die mij inspireerde, ik was geen brave puber en ik verkocht ook nog geen spulletjes in een hip winkeltje in Leuven.

Maar het begon net als bij haar door de wondere wereld van het internet. 9 jaar geleden surfte ik tijdens de middagpauzes met een (ondertussen ex-)collega regelmatig op Amerikaanse sites (blogs bestonden toen nog niet) waar patchworksters hun dekentjes en patronen deelde met de rest van de wereld.
Allemaal zeer mooi, maar niet aan mij besteed, want toen had ik nog een helse schrik van een naaimachine. (ik had ook nog geen rijbewijs, want was er van overtuigd dat ik die handelingen met voeten en handen nooit onder de knie zou krijgen)
Dus dokterde ik samen met de collega een systeem uit dat we met de hand konden patchworken. Het was iets met karton, pritt en net als met de speldjes vond je mij elke middagpauze met mijn naaiwerk in mijn hand. Zeer veel middagpauzes later was mijn eerste deken een feit.

(met dank aan de mama die de voor- en achterkant aan elkaar stikte)

Dat dit deken eigenlijk gemaakt werd om cadeau te geven, las u reeds hier, maar daar is het dus nooit geraakt. Het ligt al al die jaren in onze living te pronken.

Vervolgens maakte ik er nog één met allemaal restjes van kledingstukken en staaltjes van een stockverkoop ergens in Haasrode.



En toen bekoelde de liefde voor stof even, maar gelukkig laaide hij weer helemaal op in november, weeral na het lezen van verschillende, fantastische, inspirerende blogs.
Tussendoor hield ik mij wel zoet met borduren, maar dat is dan weer een ander verhaal.

En net als Lila droom ik ervan om echt te verkopen, misschien moeten we met zen allen een Leuvens stiksel webwinkeltje beginnen? Ik heb alvast een hele voorraad aan speldjes die ik in de verkoop kan gooien!


Ik geef dit stokje graag door aan Ilse (die stiekem aan een blog aan het werken is, betrapt!), aan Moosmade (omdat het daar al veel te lang stil is) en aan Tante Hilde  (onze poppenheldin!)

1. Schrijf een blogje over de start en loopbaan van jouw passie. Je kunt het hebben over: je eerste creatie - jouw (stik)machine(s) - enkele mijlpalen - jouw 'meesters' - je topstuk - je werkplekje - weetjes - tips - ...

2. Knip en plak dit stukje tekst met de afbeelding in jouw blogje.

3. Geef het stokje door aan drie of meer gepassioneerde mensen (laat een berichtje achter op hun blog).

4. Laat je bij het eerste berichtje over hoe het begon (http://naaiclub.blogspot.com/2010/07/hoe-het-begon.html) een wederwoordje achter met een link naar jouw verhaal.