Scoobie Doobie

Ik wil al heel lang iets voor mijn zonen maken, maar steeds komen er andere projecten tussen.
Er zijn zelfs wilde plannen om hen te voorzien van een hele broekgarderobe, patroon is reeds overgetekend, stoffen zijn aangekocht en uitgewassen, maar steeds stel ik het uit.

Ik ging op zoek naar een iets minder ambitieus project en met de winter voor de deur leek een scoobie (zo een ding met muts en sjaal in één) makkelijk te realiseren... dacht ik...
Ik moest zelf niet te surfen naar een patroon, want ik kreeg een mail met drie soorten scoobies in mijn inbox van een lieverdje.

Ik ging aan de slag met deze handleiding, ging op zoek naar stoffen bij Chien Vert in Brussel (en verdwaalde omdat er één of andere Europese top was). Mijn stofkeuze viel op een bruine fleece (warm!) en oranje tricot (rekt mee als er wat hard wordt geduwd en getrokken op de speelplaats).
Jaja, u leest het goed, ik ging mijn tricotangst te lijf gaan, want zo een makkelijk project leende zich hier perfect voor. Oooh boy, dat was even totaal fout ingeschat!!

Ik was voorbereid op veel gevloek bij het naaien, maar absoluut niet bij het overtekenen en knippen van het patroon. Ik heb geen idee of dat bij iedereen zo is, maar mijn tricot krulde helemaal op tot een klein lang worstje. Ik heb een heus gevecht geleverd om de 3 patroondelen over te tekenen, uit te knippen en nadien vast te spelden. Het project dat ik in een uurtje dacht te klaren, duurde anderhalf uur om enkel maar mijn stoffen naaiklaar te hebben.

Het patroon schrijft voor om eerst een muts in tricot te maken, daarna in fleece en dan deze aan elkaar vast te naaien. Het stuk waar ik het meest voor vreesde was deze eerste stap: tricot versus tricot. De gebruiksaanwijzigingen van mijn naaimachine werden bovengehaald om mijn stretchsteek op mijn machine te zoeken, de stretchnaald werd vast gevezen. En de binnenmuts werd een feit, tricot versus Kir 1-1.
Ook de fleece buitenmuts was a piece of cake. Het tweede vloekmoment kwam er toen ik de twee mutsen aan elkaar moest bevestigen. De tricot trekte en bubbelde langs alle kanten en hoewel mijn twee mutsen even groot waren, had ik op het einde zeker 20 cm tricot over. Arrrgh!!

Nog vlug de sjaal aan de muts bevestigen (met weeral 20 cm tricot overschot) en klaar was de scoobie. Maar het ding trekt op niets, muts te groot voor het zoontje, de sjaal te kort voor mijzelf en het ding heeft de neiging om in een spiraal te gaan hangen.



Iemand raad?